Türkler, tarih boyunca çeşitli nedenlerle ana vatanlarından farklı bölgelere göç etmek zorunda kalmışlardır. Türklerin ana yurttan ilk göçlerinin MÖ XVI. yüzyılda başladığı, MÖ XII. yüzyıl ile MS IV-IX. yüzyıllar arasında yoğunlaştığı tespit edilmiştir.
Bağımsızlıkları tehdit altındayken, başka bir topluluğun egemenliği altında yaşamaktansa, özgürlüklerini koruyabilecekleri yerlere göç etmeyi tercih etmişlerdir. Bu süreçte Türkler, zamanla Asya’nın yanı sıra Avrupa ve Afrika kıtalarına da yayılmışlardır.
Geçmişte ve günümüzde çeşitli coğrafi bölgelerde Türk topluluklarının bulunması bu tarihsel gerçekliğe dayanmaktadır.
