Tımar Sisteminin Bozulması
Devlete ekonomik, siyasi ve askerî anlamda önemli katkılar sağlayan tımar sisteminde XVII. yüzyıl ile beraber bozulmalar yaşanmaya başladı. Tımarların hak eden kişilere değil de rüşvet karşılığında başkalarına verilmesi sistemin bozulmasında temel etkendir. Merkezî otoritenin zayıfladığı bu dönemde tımar dağıtımındaki adaletsizlikler birçok tımar sahibinin dirliğini kaybetmesine neden oldu. Tımarlarını kaybeden pek çok dirlik sahibi ayaklanmalar çıkarmış ve Celali ayaklanmalarına sebep olmuştur.
Tımar sisteminin uygulanamaz hâle gelmesi üretimi azaltmıştır. Azalan üretim nedeniyle devlet, halktan yeterince vergi toplayamamıştır. Halka ağır vergiler koymak zorunda kalmıştır. Devletin koyduğu ağır vergileri karşılayamayan köylüler topraklarını terk ederek göç etmiştir. Böylece ekonomik anlamda önemli bir kaynağını kaybeden devlet ayrıca işsizlik ve göç gibi yeni bir sosyal problemle karşı karşıya kalmıştır.
Toprağını terk eden köylüler şehirlere göç etmiştir. Şehirlerde iş imkânları konusunda sorunlar yaşanmaya başlamıştır. İş bulamayanlar eşkıyalık faaliyetlerinde bulunduklarından şehirlerde asayiş problemleri de artmıştır.
Tımar sisteminin bozulması askerî teşkilatta da bozulmalara neden olmuştur. Sistem sayesinde hazineden para çıkmadan hazır bir ordu kuruluyordu. Sipahi sisteminin bozulmasıyla devlet, ücretli asker almak zorunda kaldı. Sekban adındaki bu ücretli askerler savaş zamanı asker, barış zamanı işsizdi. İşsiz kaldıkları dönemde de halktan haraç alıyorlardı. Tımar sistemi sayesinde ülkenin en uç bölgelerine dahi devlet otoritesi ulaştırılıyorken tımar sisteminin bozulmasıyla bu asayiş ve otorite ortamı da yok oldu.
