Türkiye Selçuklu Devleti’nde Kültürel Hayat
Türkiye Selçuklularının XII. yüzyılın ortalarından itibaren Anadolu’da
oluşturdukları güven ortamı, sosyal ve kültürel faaliyetlerin artmasını sağladı. Türkiye
Selçukluları
zamanında devletin yazışma ve bilim dili Arapça;
edebiyat dili ise Farsça idi. Farsça, XIII. yüzyılın
ikinci yarısında devletin yazışma dili oldu. Bu sırada, Anadolu’da yaşayan insanların büyük
çoğunluğu Türk olduğu için Türkçe her yerde en
çok konuşulan dildi.
Türkçenin resmî dil olarak yerleşip gelişmesinde,
Türkmen beylerinin önemli hizmeti vardır. Karamanoğlu
Mehmet Bey 1277 yılında Konya’da açıkladığı fermanla,
“Bu günden sonra divanda, dergâhta, mecliste ve meydanda
Türkçeden başka dil kullanılmayacaktır.” diyerek
Türkçeyi devlet dili hâline getirmiştir. Anadolu’da
Türkçenin gelişmesinde Moğol saldırılarının büyük etkisi
oldu. Moğol saldırılarının önünden kaçıp Anadolu’ya
gelen Türk kitleleri arasında yazar, şair ve bilim adamları
da vardı. Bu şair ve bilim adamları Anadolu’da bilim ve
edebiyatın gelişmesinde önemli katkı sağlamışlardır.
Türkiye Selçuklu Devleti, bilim alanında en gelişmiş dönemini
Alâeddin Keykubad zamanında yaşamıştır.
Türkiye Selçuklularında sultanlar ve beyler, Konya,
Sivas, Kayseri, Amasya, Mardin, Erzurum ve Erzincan
gibi şehirlerde birçok medrese ve kütüphane yaptırdılar.
Selçuklu medreselerinde, dinî bilimlerin yanında tıp, matematik,
astronomi gibi fen bilimleri de okutuldu.
Türkiye Selçukluları zamanında tarih yazıcılığı da gelişmişti. Ravendî, yazdığı “Selçuklu Tarihi”ni
I. Gıyaseddin Keyhüsrev’e sundu. İbn-i Bibi, I. Alâeddin Keykubad Dönemini de kapsayan 1192-1280
yılları arasına ait “Türkiye Selçuklu Tarihi”ni hazırladı. Kerimüddin Aksarayî, Moğollar zamanındaki
Türkiye Selçuklu tarihini anlatan eserini kaleme aldı.
