Kurtuluş Savaşı Yıllarında Eğitim
Kazım Karabekir Paşa (1882-1948) başarılı bir komutan olmasının yanında iyi bir eğitimciydi. Basında çıkan makalelerinden başka, eğitimle ilgili eserleri vardı.
“Kuvvetli millet kuvvetli fertlerle olur.” diyen Karabekir, disipline, ciddiyete, bedenî güce, ahlaki ve fikrî ilerlemeye dayanan bir eğitim anlayışını savunmuştur. O, çocuklar için “Şarkılı Ibret” adında şiirler ve müzikli küçük tiyatro oyunlarından oluşan bir kitap yazmış, yurdun çeşitli yerlerinde gezdirdiği şehit çocuklarına bunları oynatmıştır.
15. Kolordu Komutanı olarak 1919 Mayıs başında Erzurum’a geldiğinde Doğu cephesinde yapılan savaşların yetim bıraktığı çok sayıda Türk çocuğu ile karşılaşmıştır. Karabekir, bu çocukları koruyan ve çeşitli meslekler öğrenmelerini sağlayan okullar açmış ve sık sık okulları ziyaret ederek millî heyecanı öğrencilerin de teneffüs etmelerini sağlamıştır.
Prof. Dr. Yahya AKYÜZ, Türk Eğitim Tarihi, s. 320, 324-325 (Özetlenmiştir.).
TBMM’nin eğitim bakanlığı konumundaki Maarif Vekâleti 15 Temmuz 1921’de Ankara’da “Maarif Kongresi”nde yurdun her tarafından gelen 250 kadar erkek ve kadın öğretmeni bir araya getirmiştir. Mustafa Kemal, 15 Temmuz 1921’de Ankara’da Maarif Kongresi’ni açarken; “Asırlardan beri idaredeki büyük ihmalin, devlet bünyesinde açtığı yaraları tedavi için bundan böyle en büyük gayretlerin eğitim alanında olması lazımdır.” diyerek daha ülke düşman işgali altındayken eğitimcilere ve ülkeyi yönetenlere eğitim konusunda hedefler göstermiştir. O, konuşmasında başlıca üç konu üzerinde durmuştur:
– O ana kadar izlenen öğretim yöntemleri, milletimizin gerilemesinde en önemli etken olmuştur. ?Eğitim millî olmalı, millî ve tarihî özelliklerimizle uyumlu olmalıdır.
– Çocuklarımıza, gençlerimize, millî varlığı ve hakkı ile çatışan tüm yabancı unsurlarla mücadele gereği öğretilmelidir.
Prof. Dr. Sebahattin ARIBAŞ, vd., Türk Eğitim Tarihi, s. 205-206 (Özetlenmiştir.).
