Edouard Manet (1832-1883)

1832’de Paris’te doğan MANET (Mane), empresyonist araştırmanın temellerini atmış olmasına rağmen
ortak sergilere katılmamış, bağımsız çalışmayı tercih etmiştir.

1874’te MONET ile çalışma fırsatı bulmuş, MONET’nin açık renkli paletinden etkilenmiştir. Siyah ve
koyu tonlardan vazgeçerek gölgeleri de renklendirmiş, resimlerindeki karanlık fonları aydınlatmış, geniş yüzeyler
ve derinlikler elde etmiştir.

Resimlerinde geleneksel bir dil kullanmasına rağmen
resim düzenine yeni bir anlam kazandırmıştır. TURNER ve
CONSTABLE gibi sanatçıların eserlerini incelemiş, onlardan faydalanmış,
ışığın nesneler üzerindeki etkilerini belirleyerek resim
sanatına yeni bir anlayış getirmiştir. Resimlerinde güneş ışıklarını
açık renk tonlarıyla ve parıltılar hâlinde yansıtmış, manzara içine
figürler yerleştirmiştir.

Resimlerinin başlıca konularını Tuileries’teki pazar buluşmaları,
Paris turnesindeki İspanyol bale grubu, genç bir fahişe,
at yarışlarını seyreden seyirciler ve dönemin kent soylu yaşamı
oluşturur.

MANET’nin bazı edebiyatçılar tarafından savunulan resimleri,
sanat eleştirmenleri tarafından beğenilmemiş hatta nefretle
karşılanmıştır.

Yapıtlarına yöneltilen olumsuz eleştiriler MANET’yi derinden
üzmesine rağmen asla araştırmalarından vazgeçmemiş,
“Ben başkalarının görüp sevdiğini değil, gördüğümü resmediyorum.”
demiştir. Sanatçının akademik resmin koyduğu engelleri
aşmak isteyen genç ressamlara bir idol olduğu söylenebilir.
“Folies Bergeres Barı” (Foli Bercer) (387. görsel) adlı
resminde burjuva eğlence hayatını işlemiştir. Üzgün bakışlı kadının
arkasındaki aynadan salonun kalabalığını güzel bir perspektif
örneğiyle ölümsüzleştirmiştir.