Avarlar

Çin kaynaklarında Juan-Juan, Arap ve Bizans kaynaklarında Avar adıyla anılan bu kavim, Kök
Türkler tarafından da Apar olarak adlandırılmıştır. Asya Hun Devleti’nin yıkılmasından sonra ortaya
çıkan Avarlar, IV. yüzyılın sonlarında bugünkü Moğolistan’da bir devlet kurdular. Orta Asya’da
kurdukları bu devlete Kök Türkler son verince (552) batıya göç ettiler. 558’de Kafkaslara ulaştılar, kısa
zamanda Tuna boylarına geçtiler. Orta Avrupa’da başında Bayan Han’ın bulunduğu büyük bir devlet
kurdular (562). Avarlar bir süre sonra İstanbul’u Sasanilerle birlikte, 619 ve 626 yıllarında iki kez
kuşattılar ancak sonuç alamadılar. Bu başarısızlıktan sonra Avar Devleti, iyice zayıfladı. Avar
Devleti’ne Franklar son verdiler (805).

 
 Balkanlarda ve Avrupa’da iki asırdan fazla
devam eden Avar hâkimiyeti, Orta Avrupa
toplulukları üzerinde kültürel izler bıraktılar.
Avarlar, Slavları ve Rusları ordu düzeni ve devlet
örgütlenmesi alanlarında etkilediler. Günümüzde
Kafkaslarda yaşayan ve kendilerine
“Avar” denilen topluluğun bunların soyundan
geldikleri kabul edilmektedir. Avarlar, ölümden
sonraki yaşama inanmışlardır. Bu inanış onların
yaşam şekillerini büyük ölçüde etkilemiştir.

 
 Avarlar, mezarlara eşya, yiyecek ve içecek
gibi şeyler koymuşlardır. Devlet adamlarının
ölülerini deriye sararak lahit içine yerleştirmeleri
de bu inanıştan kaynaklanmıştır. Avarlara ait
mezarlarda yapılan arkeolojik kazılarda at,
koşum takımı, çeşitli silahlar elde edilmiştir.
Üzengi kullanımı Avarlarla birlikte ortaya çıktı.
Hristiyanlığı kabul eden Avarlar, bir süre sonra
benliklerini kaybederek Slavlaştılar.