İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük

Atatürk Dönemi Türk Dış Politikasının Esasları

Bir devletin, millî çıkarlarının biçimlendirdiği
amaçlara ulaşmak için diğer devletlerle
ve uluslararası kurumlarla arasında olan
diplomatik, ekonomik, siyasi ve hukuki ilişkileri
kapsayan siyasete dış politika denir. Başka
bir tanıma göre ise dış politika bir devletin
uluslararası alanda izlediği yoldur.
Dış politika millî güç unsurlarına göre
belirlenir. Millî güç unsurları 5. ünitede
bahsedildiği gibi siyasi, askerî, ekonomik,
sosyo – kültürel, jeopolitik vb. unsurlardan
oluşur. Bir devletin millî güç unsurları ne kadar
güçlüyse devletin dış politikası da o kadar etkili
olur.

Türkiye Cumhuriyeti’nin izlediği millî politikanın bir bölümü olan millî dış politika Türk milletini
uluslararası alanda hak ettiği yere ulaştırmayı hedeflemektedir. “Yurtta barış, dünyada barış.” ilkesinin kararlı ve başarılı bir şekilde uygulanması Türkiye’nin uluslararası alanda güvenilir ve istikrarlı
bir devlet olarak etkin dış siyaset izlemesini sağlamıştır. Bunun yanında “Dışişlerinde dürüst ve açık
olan siyasetimiz, özellikle barış fikrine dayalıdır… Milletlerarası barış havasının korunması için,
Türkiye Cumhuriyeti yapabileceği herhangi bir hizmetten geri kalmayacaktır.” anlayışıyla
hareket ederek dünya barışına katkıda bulunmayı da ilke edinmiştir.

Atatürk’ün belirlediği millî dış politikada uyulması gereken ilkeler olarak şunlar sıralanabilir:
Bağımsızlık, gerçekçilik, akılcılık, uluslararası ilişkilerde eşitliğe dayanan karşılıklı ilişkiler kurma,
barışı ve millî menfaatleri esas almak, Türk kamuoyunu dikkate almak, başka devletlerin iç politika ve
yönetimlerinden etkilenmemek ve dünya konjonktürünü göz önünde bulundurmak.  

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu