İslam ve Diğer Dinler Tarihi

Temizlik

Temizlik bütün dinlerin ortak ahlaki ilkelerinden
biridir. İnsanlık tarihi boyunca ortaya
çıkan tüm dinler insan ve toplum yararına olan
temizliğe önem vermişlerdir. Dinler genelde temizliği
maddi ve manevi olmak üzere iki kısımda
ele almışlardır. Bazı dinlerde manevi temizliğe
daha çok vurgu yapılırken bazılarında ise her
ikisine de önem verilmiştir.


İslam
dini temizliğe büyük önem vermiştir. İslam, hem maddi hem de manevi temizliği dinin
önemli esaslarından saymış ve ibadetlerle ilişkilendirmiştir. Hz. Peygambere gelen ilk ayetlerde
temizliğe vurgu yapılmış ve şöyle denilmiştir: “Ey bürünüp sarınan! Kalk ve (insanları) uyar.
Sadece Rabb’ini büyük tanı. Elbiseni tertemiz tut. Kötü şeyleri terket.”

Maddi ve manevi temizliği bir bütün olarak
gören İslam, maddi temizliği birçok ibadetin ön
şartı kabul etmiştir. Nitekim namaza hazırlık
olarak abdest ve gerekli durumlarda boy abdesti
almak bu duruma örnektir. Ayrıca beden, elbise,
gıda, mekân ve çevre temizliği de İslam’ın
önemle üzerinde durduğu temizlik çeşitleridir.

Kötü duygu, düşünce ve davranışlar manevi
kirliliği ifade etmektedir. İslam dini kötülüklerden
sakınarak manevi yönden temiz olmayı emretmiştir.
Nitekim Kur’an-ı Kerim’de “… Kuşkusuz
Allah, tövbe edenleri ve temizlenenleri
sever.” buyrulmaktadır. Buna göre dua, ibadet
ve tövbe gibi davranışlar insanı manevi kirlerden
arındırır.


Hristiyanlık
ta maddi temizlikten çok manevi
temizliğe vurgu yapılmıştır. Nitekim dış temizliğe daha çok önem verenlerle ilgili İncillerde şu benzetme
yapılmaktadır: “Siz dıştan güzel görünen, ama içi ölü kemikleri ve her türlü pislikle dolu badanalı
mezarlara benzersiniz. Dıştan insanlara doğru görünürsünüz; ama içte ikiyüzlülük ve kötülükle
dolusunuz.” Hristiyanlığa göre kötü söz ve davranışlar insanı maddi şeylerden daha çok kirletir.
Nitekim bu anlayış, İncillerde şöyle geçer: “İsa, halkı yanına çağırıp onlara, ‘Dinleyin ve şunu belleyin.’
dedi. Ağızdan giren şey insanı kirletmez. İnsanı kirleten ağızdan çıkandır.”


Yahudilik
te temizlik hem maddi hem de
manevi yönüyle ele alınmakla birlikte maddi
temizlik öne çıkar. Nitekim Tevrat’ta şöyle buyrulur:
“Yıkanıp temizlenin, kötülük yaptığınızı
gözüm görmesin. Kötülük etmekten vazgeçin.
İyilik etmeyi öğrenin.” Maddi ve manevi temizliği
emreden Yahudilikte her türlü kirli şeyden uzak durmak emredilmiştir. Yine Yahudilikte
ibadet yapmak için temizlenmek önemlidir. İbadet yapacak kişi, el ve ayaklarını yıkarken ibadeti
yönetecek kişiler de vücutlarını tümüyle temizlerler.


Budizm
ve Hinduizmde de dış temizlikten çok iç temizliğe önem verilmiştir. Hinduizmde insanın
kalbini her türlü kötü düşüncelerden arındırması emredilir. Bir Hindu, sabah şafaktan önce kalkar,
tanrının adını anar ve yıkanır. Böylece sabah ibadeti öncesinde su ile temizlenmiş olur.

İnsanlar için maddi temizlik kadar manevi temizlik de önemlidir. Kalbini her türlü kötü düşünceden
arındıran insan, maddi yönüyle de temiz olmalıdır. Bu sebeple tüm dinler, insanların hem madden
hem manen temiz olmasını amaçlamıştır.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu