Tagar ve Taşdık Kültürü (MÖ. 700-100)
Karusuk kültürünü müteakiben Abakan ve Minusink bölgelerinde Tagar kültürünün geliştiğini görüyoruz.
Adı geçen bölgelerde Tagar kültürüne ait tunçtan iki yanı keskin bıçaklar, hançerler ve çok sayıda ok uçları ile güçlü altın ve tunç tokalar, iğneler, taçlar, bilezikler, küpeler, taraklar ve saplı tunç aynalar bulunmuştur. Eşyalar üzerine işlenen hayvan başı motifleri, daha sonraki Türkistan Türkleri’nin geliştireceği hayvan sanatının temelini oluşturmaktadır.
Tagar kültürü MÖ. 300 yıllarından sonra Taşdık kültü adıyla yeni bir gelişme gösterir. Tagar ve taşdık kaya resimleri ile mezarlarında ele geçen türlü buluntular, Türk kültürünün bütün özelliklerini yansıtmaktadırlar. Bu bakımdan, bu kültürlerin yaratıcılarının Türklerin ataları oldukları hususunda asla şüphe edilmemektedir.
Araştırmacılar, tarıma uygun yerlerde, tarlaların bulunduğunu söylemektedirler. Mezarlardan çıkan kaplar, toprağa az çok yerleşik bir yaşam biçimi olasılığını ve tarımın uygulanıyor olabileceğini göstermektedir.
A. N. Kurat’a göre, “Arkeolojik araştırmalardan anlaşıldığı üzere Yenisey Nehri’nin orta ve baş sahaları ile Baykal Gölü çevresi, Lena Nehri’nin baş kısımları, İrtiş Nehri boyları ve Altay çevreleri çok erkenden, artık göçebe hayatı yaşayankavimlerin sahasını teşkil etmiş ve bura ahalisi erkenden Çin ile yakın münasebetlerde bulunmuştur.
Arkeolojik kalıntılar arasında Çin menşeli eşyaların çokluğu bunu ispatlamaktadır. Bilindiği üzere Çin, MÖ. II. Binden Milad sıralarına kadar bronz imalatının en mühim merkezlerinden birini teşkil etmekte idi. Fakat “demir devri” Altay çevresinde Çinden daha önce başlamıştır: MÖ. V. IV. yüzyıllarda Minusinks bölgesi ve Altay çevresinde “demirciliğin” geliştiği tespit edilmiştir.
Türklerin tarih sahnesine çıkışlarında “demirci” oldukları göz önünde tutulursa, Altay çevresinde MÖ. en geç yarım bin yıl önce Türklerin yaşamış oldukları kabul edilmelidir”20 .
