Yontma Taş Devri
Yontma Taş Devri (Paleolitik) (M.Ö. 600.000 – M.Ö. 10.000)
Yontma Taş Devri, insanı takip edebildiğimiz ilk dönem sayılır. Dönemin genel özelliği çok az bilgiye sahip olan, mağaralarda yaşayan insanın yaptıklarıdır. Mağara İnsanın kapasitesi düşünüldüğünde dönem daha kolay kavaranabilir. Örneğin; mağarada yaşayan bir insan neler yapabilir? Sorusunun cevabını aradığımızda insanın yapabileceği çok şeyi tahmin edebiliriz. Ancak mağara insanının yaptığı bazı şeylerde bizleri şaşırtır.
Yontma Taş Devri, insanlığın en uzun çağıdır. İnsanın dünya üzerindeki ömrünün %98’i bu dönemin içerisinde yer alır. Dönemin çok uzun olmasının temel nedeni; insanın yeterince bilgi birikimine sahip olmamasıdır.
Yontma Taş Devrinde, Dünyanın büyük bir kısmı buzullar ile kaplıdır. Buzullar nedeniyle insan yaşamının ilk dönemlerinde oldukça güç yaşam şartları ile mücadele etmek zorunda kaldı. İnsanlar yaşamlarını, avcılık ve toplayıcılık yaparak sürdürdüler.
Yontma Taş Devri insanı çoğunlukla mağaralarda yaşadı. Mağaraların ilk sakinleri olan hayvanları mağaralardan çıkararak kendileri yerleştiler. Bugün Yontma Taş Devri insanının izlerini mağaralarda bıraktıkları kalıntılardan takip edebiliyoruz.
İnsanlar çeşitli ve farklılaşmış araç ve gereçlere sahip oldular. Alet yapmak insanın zor koşullar ile mücadelesini kolaylaştırdığı gibi, ona hükmetmesine de neden oldu. Uzun ağaçları silah olarak kullandılar. Kemikleri kullanışlı hale getirdiler. Yontma Taş Dönemine ait bilinçli şekilde işlenmiş taşlar bulundu. Taşları insanlar önce ana taştan kopararak, sonra birbirine vurarak ustalıkla yaptılar. İşlenerek alet haline getirilen taşlar ile hayvanlar öldürülmüş, hayvanların derileri yüzülmüş, yerden bitki kökleri çıkartılmıştır.
Bazı insan gurupları da nehir kıyısında yaşadılar. Nehir kıyısında yaşayanlar soğuğa karşı çadırlar yaparak, üzerini toprakla kapattılar. Nehir kenarlarında zekice seçilmiş yerlerde avcılık yaptılar. Başarıları bıraktıkları muazzam kemik yığınlarından bellidir. Odun az olduğu için kemik yaktılar.
Örgütlenmiş olarak büyük hayvanları avlamaya başladılar. Her gurup kendi üyeleri ile sınırlı ve kendine yeterli bir toplumlar birim olarak yaşamını sürdürdü.
Bu insanların en önemli keşifleri ateşin bulunmasıdır.
