Osmanlı Devletinde Tüfenk Atıcılığı ve Silahendaz
Ateşli silahların etkisini anlayan Yıldırım Beyazıt ve ondan sonraki Osmanlı padişahları askerin tüfenk eğitimine önem vermişlerdir. Sultan II. Mahmut Döneminde usta tüfenk atıcıları yetişmiştir. Sultan III. Ahmet zamanında tüfenk atışları en üst düzeye ulaşmıştır.
Osmanlılarda tüfenk atışları yapan kişilere “silahendaz”denilirdi. Padişahlar her zaman Alibeyköy, Bahariye ve Dolmabahçe kasırları önünde tüfenk atışları yapılmasını teşvik etmişler ve başarılı olanlara ödüller vermişlerdir.
XV. yüzyıldan sonra ortaya çıkan tüfenkler, 150 adımlık mesafede etkili olurken okun etkinlik mesafesi 1000 geze kadar çıkmaktaydı. 1850’ li yıllarda tüfenkler 800 metreye kadar etkili olmaya başlamıştır.
Osmanlı Devleti, tüfenk atıcılığı eğitimi için oluşturduğu meydan ve talimhanelerde barut, fitil, tüfenk ve nişangâh olarak kullanılan malzemeleri ücretsiz olarak karşılamaktaydı. Osmanlı Devleti’nde otuz dört yerde tüfenk atış alanı bulunuyordu. Tüfenk atıcılığında ok meydanlarında da yararlanılıyordu. Ateşli silahların sayısı XX. yüzyılda Osmanlıda artınca tüfenk ve tabanca atış yarışmaları ordu ve halk arasında ayrı bir yer edindi. Avcılıktada çok kullanılan bir araç oldu.
