Televizyon Yayınları ve Türk Toplumuna Etkileri
Televizyon 1950’li yıllardan itibaren dünya genelinde önemli bir kitle iletişim aracı olarak kullanılmaya başlandı. Televizyon yayını Türkiye’de ilk olarak 1952’de İstanbul Teknik Üniversitesinde başladı ve haftada bir gün yayın yapıldı. Devlet kurumu olan TRT’nin ilk deneme yayını 1968’de yapıldı. Türkiye’de ilk uzun süreli canlı yayın, 1971 Akdeniz Oyunları’nın naklen yayımlanmasıyla gerçekleştirildi. 1984’te renkli televizyon yayınına geçildi.
1970’lerde televizyonun hızla yaygınlaşması toplumsal yaşama etki eden önemli bir unsur oldu. Televizyonun toplumsal hayata katılmasının en önemli etkisi, iletişim imkanlarının artarak devletin kültür politikasının topluma en hızlı şekilde ulaştırılması oldu. Televizyon, öncelikle toplumun eğitilmesinde bir araç olarak görüldü. Televizyonun halkı kendi sorunlarından, dünya sorunlarından haberdar edeceği ve devlet-halk ilişkilerini sağlamlaştıracağı düşünüldü. Özellikle köylülerin bilgi ve görgü ufuklarını artırması için televizyon alıcılarının ülkenin her köşesinde yaygınlaştırılması amaçlandı. Ayrıca televizyonun radyodan daha etkin olmasında “Halk gördüğüne inanır.” düşüncesi hâkim oldu.
Televizyon, toplumun eğlence hayatını, yaşam tarzını ve dünyaya bakışını etkiledi. TRT’de yayımlanan yerli ve çoğu Amerikan yapımı diziler, komşuların beraber olduğu sosyal ortamlar meydana getirdi. Bu diziler vasıtasıyla farklı dünyalar, farklı yaşam biçimleri evlere kadar girdi. Ayrıca televizyon, o güne kadar gazetelerin elinde bulunan reklamcılıkta da ön plana çıkmaya başladı. Reklam ögeleri televizyon aracılığıyla daha hızlı bir şekilde toplumu etkilemeye başladı.
Devlet, kendi ideolojisine uygun olarak köy yayınları, kadın ve çocuk yayınları ile televizyonu halka yönelik eğitim aracı olarak kullandı. 1970-73 arasında yayımlanan “Okul Televizyonu”, 1976-78 arasında yayımlanan “YAY-KUR” yayınları bu amaçla hazırlanan yayınlardı.
