Roma Heykel Sanatı

Savaşçı bir millet olan Romalılar, zaferlerinin simgesi olarak inşa ettikleri yapılara heykel ve kabartmaları
da dahil ederek özgün bir üslup geliştirmişlerdir. Roma heykel sanatının başlangıcında her ne kadar Yunan
heykeli taklit edilse de zamanla özgün bir tarz oluşturulmuştur.

Portre sanatında, Yunan ideal güzelliğinden uzaklaşılarak
gerçeği olduğu gibi ifade etme tercih edilmiştir. Bu gerçekçi
anlayış, Roma heykel sanatının konularını da değiştirmiştir.
Roma heykel sanatında konu olarak özellikle tarihi olaylar işlenmiştir.
Roma heykel sanatı, portrecilik ve kabartma alanlarında
İmparatorluk Döneminde gelişme göstermiştir. Roma imparatorlarını
betimleyen portreler, mermer ya da tunç kullanılarak yapılmıştır.
MÖ 13’te İmparator Augustus’un yaptırdığı “Ara Pacis”
heykellerle bezenmiş, önemli bir Roma anıtıdır.
İmparatorluk Döneminin diğer anıtsal örnekleri de
İmparator Traianus’un yaptırdığı “Traianus Sütunu” (158. görsel)
ve Roma’daki “Konstantin Takı”dır.

Roma heykel ve kabartma sanatında önemli bir yer tutan
oyma lahitlerin ilk örnekleri Hadrianus Döneminde verilmiştir. Sonraki
yüzyıllarda yaygınlaşan bu lahitlerde mitoloji ve savaşın yanısıra
av, evlilik gibi toplumsal konular işlenmiş; ölüm ve ölüm sonrası yaşam
alegorik bir anlatımla betimlenmiştir (159. görsel).
Yontularak ve beyaz alçı kullanılarak yapılmış küçük boyutlu
serbest heykel ve kabartmalar da yapılmıştır. Serbest heykeller,
kabartmalar, portreler ve mücevher kutularında ise fildişi kullanılmıştır.