Çağdaş Türk ve Dünya Tarihi

Özbekistan’ın Bağımsızlığını Kazanması

1917 Bolşevik İhtilali sırasında Özbekistan’da kurulan geçici bir hükûmetin 1918’de Rus askerleri
tarafından yıkılması ile burada 1. ünitede de anlatıldığı gibi “basmacılık” adı verilen
bağımsızlık
mücadelesi başlatılmıştı. Bu mücadelenin başarısız olmasıyla Özbekler 1924’te SSCB’ye
bağlandı.
II. Dünya Savaşı’ndan sonra Stalin tarafından Almanlarla iş birliği
yapmakla suçlanan Ahıska (Meşhet) Türkleri Gürcistan’ın güneyindeki
Meşheti bölgesinden Kırgızistan, Kazakistan ve Özbekistan başta olmak
üzere Orta Asya’ya sürülmüştü. 1989’da Özbekistan’ın bağımsızlığını
savunan Birlik Halk Cephesi’ne Ahıska Türklerinin karşı çıkması üzerine
oluşan gerginlik, kısa süre içinde Özbeklerle Ahıskalılar arasında
çatışmalara neden oldu. Mevcut yönetimin çatışmaları kontrol altına alamaması üzerine 1990 yılında, Gorbaçov, Özbekistan Komünist Partisi
liderliğine İslam Kerimov’u getirdi. Ancak Kerimov, SSCB’ye karşı bir
politika izleyerek Özbekçeyi resmî dil kabul ederken Rusçanın çeşitli
alanlardaki etkinliğini azaltmaya başladı. Yaptığı uygulamalar Özbek halkı
tarafından da desteklendi.

SSCB’nin dağılması üzerine, 31 Ağustos 1991’de Özbekistan bağımsızlığını
ilan etti ve Kerimov, cumhurbaşkanı seçildi.

Özbekistan, bağımsızlığını kazandıktan sonra gelişmiş ülkelerle özellikle, ekonomik anlamda
ilişkiler kurarak Orta Asya’nın güçlü devletlerinden biri hâline gelmiştir. Bağımsızlığından günümüze
kadar devlet başkanlığını İslam Kerimov yapmaktadır. Özbekistan ile Türkiye arasında ekonomik ve
kültürel ilişkiler her geçen gün gelişmektedir.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu