Osmanlı Devleti Tarihi

Osmanlı-İran İlişkileri

Osmanlı – İran aynı coğrafyada komşu iki devlet olması nedeniyle tarih boyunca bir çok konuda ilişkide bulunmuştur. Osmanlı – İran ilişkileri Şah İsmail zamanında bozulmuştur.

Şah İsmail’in yerine Tahmasb’ın Safevi tahtına çıkarak Osmanlı topraklarına saldırması Osmanlı Devleti’ne bağlılığını bildiren Bağdat valisini öldürmesi ve Avusturya ile ittifak kurması Osmanlı-İran ilişkilerinin bozulmasına neden oldu.

Kanuni Sultan Süleyman İran üzerine dört büyük sefer düzenleyerek Bağdat, Karabağ, Revan ve Nahçıvan’ı ele geçirdi. İran barış istemek zorunda kaldı.

Amasya Antlaşması (1555):
Osmanlı Devleti ile İran arasında yapılan antlaşma sonunda; Karabağ, Nahçıvan, Revan ve Bağdat Osmanlı Devleti’nde kalacak, antlaşma 25 yıl sürecekti. Amasya Antlaşması Osmanlı Devleti’nin İran ile yaptığı ilk resmî antlaşma olması bakımından önemlidir.

1555 Sonrası Osmanlı – İran İlişkileri

Osmanlı Devleti’nin Doğu siyasetinin temelini İran ile ilişkiler oluşturur. Yavuz döneminde Safevi Devleti ile başlayan savaşlar Kanuni döneminde de devam etmiştir. Amasya Antlaşması (1555) ile barış sağlansa da ilişkiler 1577’de İran’ın saldırıları nedeniyle yeniden bozulmuştur. Osmanlı Devleti’nin bu dönemde iç ve dış meselelerle ilgilenmek zorunda kalması İran’ı savaş için yeniden cesaretlendirmiştir.

XVII. yüzyılda I. Ahmet, II. Osman ve IV. Murat dönemlerinde İran ile mücadeleler olmuştur. 1603-1612 yılları arasındaki savaşlar Nasuh Paşa Antlaşması (1612) ile, 1614-1618 yılları arasındaki savaşlar 1618 Serav Antlaşması ile 1635-1639 yılları arasındaki savaşlar ise Kasrışirin Antlaşması (1639) ile sona ermiştir.

Osmanlı Devleti’nin İran ve Avusturya ile yaptığı savaşlar ülkede askerî yapının ve ekonomik düzenin bozulmasına neden olmuştur.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu