Osmanlı Devleti’nde Göçebeler (Konargöçerler)

Göçebeler hayatlarını yaylak ve kışlak arasında sürdürüyorlardı. Bunlar at,
koyun, keçi, katır ve deve besliyorlardı. Bir yere yerleşecekleri zaman
çadırlarını yazın genellikle köy, harabe veya eski iskân mahalleri yakınına,
kışın ise kasaba çevrelerine kurarlardı. İlk Türk toplumlarında kullanılan çadır
(yurt) göçebeler tarafından da kullanılmaktaydı. Bu çadırlar çok çabuk kurulup
kaldırılabilir nitelikteydi.

Göçebelerin hareketli bir hayat sürmelerinden dolayı at ve deve gibi o günün
ulaşım ve taşıma vasıtaları günlük yaşamlarında önemli bir rol oynuyordu.
Kışlakla yaylak arasında gidip gelmekle bir yılını geçiren halk, bakımıyla
meşgul olduğu hayvanlarının kılından çadırlar dokur, yününden de elbise yapar
ve dikerlerdi. Bunun dışında halı, çuval, heybe, çul ve kilim de dokurlardı.
Bazı yiyecekler besledikleri hayvanların etinden ve sütünden üretilirdi.
Göçebeler mevsimlik uzun yolculukları sırasında konakladıkları yerlere yakın
pazarlarda hayvancılığa dayalı yoğurt, yağ, peynir, yapağı gibi ürünlerini
satıyor veya takas ediyorlardı.