Türk Tarihi

Klasik Dönem Osmanlı Yardımlaşma Anlayışı

Osmanlı Devleti kadın, çocuk ve yaşlıların korunması ve özürlülerin
bakımına yönelik kurumlar oluşturmuştu. 1895’te bu kurumların başında
Darülaceze (yoksullar evi) gelirken Anadolu’nun çeşitli vilayetlerinde kurulan
“gureba” hastaneleri de önemli yer tutmaktaydı. Bir başka kurum ise çocuk
hastanesi olan Hamidiye Etfal Hastanesiydi.

Dönemin bir diğer sosyal etkinliği toplu sünnet törenleriydi. 1899’da
şehzadelerden birinin sünnet töreninin ardından iki bin yoksul çocuk padişah
tarafından sünnet ettirildi. Daha sonraki dönemlerde toplu sünnet hizmetleri bir
gelenek hâlini aldı.

XX. yüzyıl başlarında sosyal yardımlaşmada fakir sever cemiyetler öne
çıktı. Dönemin önemli sosyal yardım kurumlarından biri Hilal-i Ahmer Cemiyeti
(Kızılay) diğeri de Donanma Cemiyetiydi.

I. Dünya Savaşı sırasında yetim kalan binlerce çocuk, İstanbul’a ve işgale
uğramayan diğer vilayetlerimize getirildi. Bu çocuklar mevcut okullara, yurtlara
yerleştirildiler. Bu okullara “yetimler yurdu” manasına gelen “darüleytam” adı
verilerek yetim çocukların eğitimi sağlandı. 

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu