İskitler’de Çadırlar – İlk Türklerde Çadır
Çadırlar, yani “yurtlar” ise konaklama alanlarında kurulur, “obalar” teşkil edilirdi.
Yerleşik iskân yerlerinde de bu çadır modelleri aynen taklit edilmiştir. Bu evlerin içleri de çadırlarla olduğu gibi kumaş, keçe, kilim ve halılarla kaplanmıştır. Zeki Velidi Togan İskitlerin bozkır yaşantısına değinirken araba ve çadırlar hakkında aynen şunları nakletmektedir.
“Bunlar Türk derme evlerinde, yani keçeden mamul kubbeli çadırlarda, çoğunlukla bunların tekerleklilerinde yaşamışlardır. Bu nevi derme evleri Türklerden alarak benimsemiş olan bazı Türkitan İranileri’nde bu evlerin aksamına ve şekillerine ait zengin ıstılahın İranca olmayıp, kamilen Türkçe olması, bu evlerin Türk milli malı olduğunu gösterdiği gibi, Araplar da bunları “Qubba Turkiya” yani “Türk Çadırı” olarak bildirmişlerdir.”
Çadır/Yurt, İskit göçebesi için kutsal bir anlam taşır: “Kutsal ateşin yandığı ocak, aile fertlerini ısıtmakta, bozkırın acımasız soğuk ve sıcağından korumakta ve üzerinde pişen aşla beslenmektedir.”
Yukarıda da vurguladığımız üzere kurgan adı verilen mezarların yapısı da, bu bozkır çadırlarının “öbür dünya için” hazırlanmış bir benzerinden başka bir şey değildir.
