Büyük Millet Meclisi’nin Ayaklanmalara Karsı Aldığı Önlemler
Ayaklanmalara karşı alınan ilk önlemlerden biri, İstanbul Hükumeti’nin yayımladığı fetvaya karşılık, Ankara müftüsü Rıfat Efendi öncülüğünde yüz elli müftünün imzasıyla Milli Mücadele’yi destekleyen bir fetvanın çıkartılması oldu.
29 Nisan 1920’de Hıyanet-i Vataniye (Vatana İhanet) Kanunu çıkartıldı. Bu kanuna göre BMM, ulusu temsil eden en üstün kuruluş olduğu için ona karşı söz, yazı ve hareketleriyle saldırıda bulunanlar ve ayaklananlar vatan haini sayılacaktı.
Askerlikten kaçmayı önlemek için Firariler Kanunu çıkarıldı. Bu kanunlara aykırı hareket edenleri cezalandırmak için İstiklal Mahkemeleri kuruldu. İstanbul ile tüm resmi haberleşmeler kesildi.
Ayaklanmalar BMM’yi uzun süre uğraştırdı ve birçok açıdan olumsuzluklara yol açtı. Düzenli ordunun kurulması gecikti. İnsan ve malzeme kaybedildi. Başta Yunanlar olmak üzere düşmanların hareketleri daha serbest hale geldi. Ancak her şeye rağmen ayaklanmalar bastırıldı. Bu durum, BMM’nin otoritesinin artmasını sağladı.
