Sanat Tarihi

Klasik Dönem Heykeli (MÖ 5. Yüzyıl)

Klasik dönemde bronz, fil dişi, altın gibi daha kolay işlenebilir malzemeler ve gelişen tekniklerle başarılı
heykeller yapılmıştır. Tanrıların kusursuz olması gerektiği düşüncesi ile ideal güzellik anlayışı en üst seviyeye
ulaşmıştır.Bu dönemde figürlerde hareketin ortaya çıkmasıyla vücuttaki ağırlık merkezi değişmiştir. Baş bir
yöne çevrilmiş, gövdenin alt kısmı ise ters yöne hareket etmiştir (138. görsel). Klasik dönem heykelinde orantı
en üst seviyeye ulaşmıştır. İnsan vücudundaki oranlar aritmetik olarak hesaplanmıştır. Örneğin, “Baş, tüm
vücudun yedide biri, ayak avuç içinin üç katı, ayaktan dize kadar olan mesafe avuç içinin altı katı olmalıdır.”
kuralını benimsemişlerdir. MİRON, PHİDİAS (Fidyas) ve POLİKLEİTOS (Polikleytos), bu dönemin önemli
heykeltıraşlarıdır.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu