İlk Türk Devletlerinde Mesleki Eğitim

Genel anlamda hayvancılık ve tarımla uğraşan Türkler, savaşçı bir
karaktere sahip olduklarından bu yaşantıya uygun gerekli araç ve gereç
yapımına önem vermişlerdir. Böylece çadır, kürk, halı, kilim, madenî eşya ve
silah yapımında ileri gitmişlerdir. Bu mesleki eğitim, usta-çırak ilişkisi içinde
becerilerin aktarılması şeklinde gerçekleştirilmiştir. Araç gereçlerin yapımında
farklı madenlerin kullanılması Türklerde madenciliğin (altın, demir, bakır vb.)
gelişmesini sağlamıştır. Tahta oymacılığını da bilen Türkler Uygurlar Döneminde
bunu geliştirerek matbaacılığa zemin hazırlamıştır.

Türklerde kutsal sayılan gökdemirden yapılmış silah (kılıç) üzerine ant içilirdi.
Altaylarda yaşayan Türklerin demir işlemeciliği ve yapımında çok usta oldukları
bilinirdi. Altay Dağlarında bulunan mezarlarda Türk yapısı demir kazanlar ve silahlar
bulunmuştur.

Altay Türklerinin demircilik şöhretleri yakın zamana kadar sürmüştür. Hatta XVII.
yüzyılda Ruslar bu bölgeyi işgal ettikleri zaman buraya “Demirciler Aladağı” adını
vermişlerdir.

Birçok Türk boyları demiri mukaddes saymışlar Kök Türk Devleti’ni kuran Bumin
ve İstemi hanlar demirci idiler.

Bu gelenek sonraki zamanlarda çeşitli Türk topluluklarında da devam ettirildi.
Kırgız ve Kazakların demirin kötü ruhları kaçıracağına inanmaları buna bir örnektir.