Andronov Kültürü (MÖ. 1700-1200)
Afanas’yev’in devamı olarak kabul edilen Andronov kültürü, Tanrı Dağları (Tienşan) ve Balkaş (Tering) Gölü’nden Yayık Nehri’ne kadar uzaman geniş bozkır sahasında gelişmiştir.
Bu kültürü oluşturanların çok kudretli ve zengin bir sosyal hayata sahip oldukları müşahede edilmektedir. Bu sahada yaşayan Brakisefal, muharip ve göçebe bir kavme ait olan bu kültürün en önemli eserleri kaplar idi.
Geniş ağızlı, düztabanlı, kulpsuz, üç köşeli veya mendirek şeklindeki basma süslerle süslenmiş olan bu kaplardan başka, taştan yapılmış kaşıklar, ok uçları, kemik iğneleri, yekpare kabzalı hançerler ve baltalar, delikli ok uçları, inci ve küpe gibi süs eşyaları bu kültürün en önemli buluntularıdır. Ayrıca, Tunç (bronz) ve altından eşyalar da ilk defa bu kültürde görülürler.
Çin, tunç yapmayı Andronov insanından, yani Türklerin atalarından öğrenmiştir.9 Öte yandan, Andronov kültürünün temsilcileri, atın ve koyunun yanında deve ve sığır gibi hayvanları da beslemeyi öğrenmişlerdir. Bu devirde at, artık bir binek ve yük hayvanı olmakla kalmamış; eti yenen bir hayvan olarak da önem kazanmıştı.
