Osmanlı Devleti’nde Toprak Sistemi ve Toprak Yapısı
Osmanlı ekonomisinin en temel kaynağı topraktı. Osmanlılarda ekilebilen toprakların çoğu devletin
malıydı. Bu toprakları kullanma hakkı ise reayanındı. Devlet malı olan topraklara mirî arazi denirdi.
Devlet, topraklarının işlenmesini reayaya bırakarak ekonomik hayatı düzenlerken köylerde
yaşayanların ailesinin geçimini sağlayacak toprağa sahip olmasına dikkat etmişti. Tımar sistemi içinde
köylülere dağıtılan bu topraklara çift denirdi.
Toprak mülkiyeti devlete ait olup kullanma hakkı
reayanındır. Reaya toprağın kullanma hakkını çocuklarına miras olarak bırakabilirdi. Ayrıca toprağın
sahibinin devlet olması nedeniyle ortaya büyük hanedanların çıkması engelleniyordu. Bu uygulama
Avrupa’daki feodalite denen sistemin Osmanlı’da
görülmesini engellemiş, bu nedenle de Osmanlı
Devleti içinde köle çiftçi sınıfı meydana gelmemiştir.
çok güzel abi ya