Sanat Tarihi

Neoklasik Mimari Sanatı

Neoklasik mimaride düz çizgiler, klasik sütunlar, sütun başlıkları, kemer ve alınlık gibi mimari ögeler
yeniden yorumlanmıştır. Meydanlar, zafer takları, tiyatro binaları ve saraylarda bu akımın etkileri görülür. Bu
akımın mimarları için önemli olan form ve çizgidir. Antik form anlayışı her şeye egemendir.

18. yüzyıl ortalarında Roma, klasikçilerin akınına uğrar. Tarihçi, heykeltıraş,
sanatçı ve mimarlar, antik sanatın merkezi İtalya’ya gider. 1755’te, Johann
Joachim Winckellmann (Vinkelman), Pompei ve Herculaneum (Herkülanyum)’da
yaptığı incelemeleri kitap hâline getirerek yayımlar. Sanat tarihinin ayrı bir uzmanlık
dalı, arkeolojinin ise beşerî bilimlerin bir kolu olarak ele alınması Winckelmann’la
başlar.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu